Πού την έκρυβαν τόση “αγωνιστικότητα” μέλη και οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ; Αν την είχαν εκδηλώσει με τον ίδιο φανατισμό, την ίδια συνέπεια και την ίδια ένταση απέναντι στο καθεστώς του Μητσοτάκη είμαι βέβαιος ότι θα το είχαμε στείλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας…
Αχ μωρέ Αλέξη…
Ανόητοι φανατισμένοι της κάθε πλευράς, δεν καταλάβατε ότι από την άλλη τρίβουν τα χέρια τους και διασκεδάζουν σαν τον λύκο στην αναμπουμπούλα; Δεν ξέρω με τόσα που έχουν ειπωθεί πώς κάποιοι θα είναι και αύριο πλάι πλάι σε αγώνες με άλλους. Είτε της κυβερνώσας είτε της μη κυβερνώσας Αριστεράς…
Ουδείς από εσάς τους ξελαρυγγιαζόμενους νύχτα και μέρα κατά συντρόφων και φίλων (κι όχι κατά της πολιτικής της καταστροφής του καθεστώτος Μητσοτάκη) κατάλαβε την αληθινή έννοια της συντροφικότητας, του – της συντρόφου. Μάλλον γιατί δεν ένιωσε την ανάγκη να σταθεί σε άλλον ή άλλην ή να του σταθούν. Γιατί ποτέ δεν ταλαιπωρήθηκε στην πραγματικότητα, άρα…
Να έρθει η Κυριακή, να έρθει η Δευτέρα να βρουν τα πράγματα το δρόμο τους με την απόφαση της κοινωνίας και εμείς να δούμε ποιοι θα είμαστε από δω και ποιοι από κει. Γιατί όλοι μαζί με τόσα που ειπώθηκαν αποκλείεται…
Candiot
